Tocht van 8-10

Vandaag weer een lange tocht gehad ruim 30 km. Het lopen gaat me goed af. Heerlijk ontspannend, maar toen we aankwamen zat de auberge vol. Dus weer verder lopen terwijl Stijn duidelijk tegen de rand aan zat. Maar verder in het dorp hadden we geluk en konden we een bed vinden. Dan wordt er door allerlei mensen al gekookt. Maar wij proberen tevoren onderweg al wat te kopen en te eten. Na een rondje door een heel strenge vrijwilliger, over wat de regels zijn, mochten we dan toch eindelijk naar boven om een bed uit te zoeken. Hoera, een beneden bed (van stapelbed). De meeste gangetjes zijn erg smal en als dan iemand op het benedenbed de backpack zit uit te ruimen, dan moet je maar zien dat jij ergens jouw spullen kunt neerleggen. Dus vandaag geluk. En dan nog niet gesproken over hoe je soms in het stapelbed moet klimmen. Soms heb je een trapje, maar soms moet je redelijke acrobatiek kunsten uithalen om in bed te belanden en er dan achter komen dat je nog niet alles hebt (b.v. oordopjes vergeten en dan snurkt iedereen er aardig op los).
Maar vanmiddag nog lekker in de zon gezeten, geketen en weer op tijd het bed in want om 6.00 is iedereen weer op. Morgen gaan we iets voor Leon een auberge proberen te krijgen opdat we 's morgens vroeg Leon kunnen bekijken. Inmiddels snurkt iedereen al en voel ik de wind door de auberge waaien. Het is een oude schuur vol stapelbedden op de zolder. Waar je zo tegen het hout en de dakpannen kijkt. Wat zullen we luxe straks weer kunnen waarderen! Stijn vreest een koude nacht.