2e dag incatrail

We worden als princessen gewekt met een mok coca-thee want dit wordt de zware dag. Niks lekker rustig wakker worden. Meteen wordt er een klein plastic bakje water voor je neer gezet (honden bakje) en daarmee mag je wassen en tanden poetsen en snel je spullen opruimen want je tent wordt afgebroken. De porters moeten door. Ondertussen heeft de kok alweer een geweldig voedzaam ontbijt klaar staan. Vamos.
Al gauw de hoogte weer in. Op de andere toppen ligt de eeuwige sneeuw nog en wij moeten over de bergkam die boven 4200 meter ligt. Hijgend komen we daar aan. De gidsen ver achter ons latend want zelfs de dame uit Uruguay had volgens de gids een dikke ass en kon moeizaam de berg op. We hebben hun maar laten aantobben, en zelf 't pad gevolgd en steeds bij andere gidsen van andere groepen de uitleg gevolgd. De porters zorgden er steeds voor dat we bij 't goede kamp ons eten en drinken kregen. We hebben super genoten op de top van de berg van onze Nederlandse dropjes. Wat een prachtige omgeving. Af en toe moeten we even benoemen dat we echt in de Andes lopen door Peru. De Macchu Piccu is nog niet te zien. Rond 17.00 worden we binnen gehaald door onze porters. Lekker thee met popcorn. Onze tent staat al weer klaar maar onze reisgenoten laten op zich wachten. Het wordt donker en nog steeds niks. Wij zijn super blij dat we voor 't donker binnen waren want zo'n rotspad in 't donker met een hoofdlampje lopen is geen feest. Na een dik uur komen ze allemaal aan. Je voelt de opluchting bij iedereen. Onze kok verwent ons met een geweldige maaltijd. Het begint snel te wennen deze luxe.
Briefing. Morgen weer vroeg op wegens de lange tocht. En snel weer slapen want 't is te koud voor andere dingen. Heerlijk de kruik en donzen slaapzak mutsen weer op en nog nakletsen over de geweldig mooie bijna onwerkelijke tocht. De gidsen zijn super trots op ons, ok we zijn ook een goed team.