3e Dag incatrail

Cocathee op bed. Hoe verslavend kan 't zijn, dit willen we altijd wel. En weer snel je tent uit want de porters moeten door. Wat een hondenbaan hebben zij, maar de lijken 't met veel plezier te doen. Na een heerlijk ontbijt lopen we samen een stuk op. Op weg naar het hoogste punt krijgen we een meditatieboodschap mee. Een verhaal over hoe moeilijk 't kan zijn om de berg op te komen maar dat er na elke berg ook weer een dal komt en dat 't leven ook zo kan zijn. Positief denken dat je dat kan helpen de berg te bedwingen. In stilte lopen we verder. Op de top gaat de gids met ons samen een ceremonie doen met cocabladeren offeren aan moeder aarde. In deze prachtige omgeving en ondertussen zetten ze een heel zacht panfluit muziekje op . Vermoeid en vol van deze omgeving komt stiekem toch wel een traantje maar je mag ook je wens doen. Het is zo ontroerend. Super. Daarna dalen we af en lopen we snel uiteen. En ja hoor aan 't eind van de middag komen we op de terrassen en de oude tempel aan waar we de verloren stad eindelijk kunnen zien. We halen onze info bij de andere gidsen. Verhalen over 't oude geloof de manier van waterbeheersing van de Inka’s. Wow, nooit geweten dat zij al zo ver waren. We zijn diep onder de indruk maar willen voor 't donker aankomen. Vlak voor een splitsing vangt onze gids ons op. Deze komt echt aangerend door de bergen heen en leidt ons door de terrassen naar ons kamp. Het wordt al schemerig.
Briefing tijdens 't avondeten: morgen naar de verborgen stad.